hayat geriye bakınca acılar, mutluluklar, kimler, kim değillerle dolu. peki, ya şimdiye bakınca? ben bu aralar hayata şimdiden bakınca olmayan bir boşlukta buluyorum kendimi. sanki şu an yok gibi. var ama yok. anlamını kaybediyor ya bazen her şey. bende anlam yok ama sözcük çok bu sıralar. bir boşluk, savruluyorum bi o yana, bi bu yana. kime dair neler, neye dair kimler? yabancısıyım buraların, 28 yıl oldu alışamadım. alıştığımda geç mi olacak, erken mi bilmem ama tek bildiğim pek alışmak istemiyorum sanki. yolcu gibi gelip geçmek istiyorum.. ne izim ne sözüm.. ne benim ne senim.. ben pek de ait değilim sanki bu uçan balon dünyasına.. ait olana sormalı bir de aitlik nasıl bir duygu? kime dair? sana mı, ona mı?

beni bıraksınlar gideyim.. gidebilmek için ne lazım bilirim. cesaret. her şeyden gidebilmeli insan ve gidebildiği kadar kalabildiğini unutmadan yaşamalı..