yol bulamıyorum
girdiklerim ya çıkmaz ya engebe
yoruluyorum
yol gittikçe bitmiyor
uzadıkça uzuyor
susuyorum
aradığıma, varmaya çalıştığıma
an geçtikçe daha da susuyorum
sonra sus pus oluyorum
çünkü kayboluyorum
bildiklerimi unutuyor
yaşadıklarımı yok sayıyorum
her defasında yeniden başlıyorum
her defasında bi yanımı bi sokakta bırakıyorım
yollar benden izler taşıyor
ama ben her yeni yola bi yanım eksik başlıyorum
eksile eksile yürüyorum
nereye neden, inan, ben hiç bilmiyorum
bi kere yüreğime sordum
sonra onun tutsağı oldum
akla yaraşır değilse de
elbet bir köşeye ilişir dedim
ama köşeleri tutamadım
benim köşelerim vardı
onlar da artık yok
ne yöne çekersen o oldum
esnedim
uçtum
kaçtım
ben gittim..