güzel değildi ama dokunaklı gözleri vardı

uzun muydu kısa mı emin değilim sanki şöyle orta boylarda

kemikli bir yüzü, keskin bakışları vardı

arada derede hep ufka dalardı

sanki aradığı bir yıldızdı orda

burda işi yoktu çünkü o düşleneni özlerdi

özlemek bir tutku olur

özlemini severdi

sevmeler yakışırdı kalbine

gülmeler sürüşürdü yanaklarından yanaklarıma

içime bir hüzün düşerdi elimi bıraktığında

sanki bir balondu, uçup gidecekti

öylesine hafifti ki

hafifliği onu gerçek yapardı

hatta gerçek olamayacak kadar ulaşılmaz yapardı

gün gibiydi yüzü

hatta gün kurusu gibi biraz

güneşli ama güneş ile kavrulmuş biraz

hem yanmış hem sönmüş

dönmüş yine bana gelmiş, kiraz

kiraz dudaklarını hiç unutmayacağım sevgilim, hiç..